هک یعنی چه؟
هک در واقع کاری است که برای پیدا کردن نقاط ورودیِ ممکن در سیستم‌های کامپیوتری و یا شبکه‌های کامپیوتری انجام میشود و در نهایت رخنه و ورود، اتفاق می‌افتد. Hacking معمولا برای پیدا کردن راه دسترسی البته از نوع دسترسی غیرمجاز به سیستم‌ها و شبکه‌های کامپیوتری انجام میشود. عموما هدف از هک، یا صدمه رساندن به سیستم‌ها است یا دزدیدن اطلاعات موجود در سیستم.
اما هک می‌تواند وجهه قانونی هم داشته باشد و آن زمانی است که از هک برای پیدا کردن نقاط ضعف سیستم‌های شبکه و کامپیوتری استفاده میشود. در واقع هک با هدف تست انجام میشود. این نوع هک را Ethical Hacking (هک اخلاقی) می‌نامیم. در این محتوا سعی داریم مفاهیم مختلفی از Ethical Hacking را بیان کنیم.
به متخصص کامپیوتری که کار هک کردن را انجام می‌دهد هکر (Hacker) گفته میشود. هکر در واقع به دنبال اطلاعاتی است که بفهمد سیستم‌ها چگونه کار می‌کنند و سپس بازی آغاز میشود.بر اساس اینکه چه چیزی هک میشود، می‌توان هک را به دسته‌ها و انواع مختلفی تقسیم کرد. در ادامه انواع هک را معرفی می‌کنیم:
۱. مدل اول الگویی ثابت و شناخته شده دارد
هکر یا هکرها بدافزارهایی را تولید می‌کنند و به روش‌های مختلفی همچون تزریق کد، ضمایم آلوده ایمیلی یا سایت‌های مخرب بدافزارها را به سامانه قربانیان وارد می‌کنند.در این شیوه بدافزار به سامانه قربانیان وارد میشود، بخش‌های مختلف سامانه را آلوده می‌کند و خساراتی به سامانه‌ها وارد می‌کند.
در مقیاس وسیع‌تر، بدافزارها به شبکه‌های سازمانی نفوذ می‌کنند و به سرقت اطلاعات یا دستکاری اطلاعات می‌پردازند.در هر دو حالت، تمامی این فرآیندهای مخرب توسط بدافزاری انجام میشود که کدهای آن از قبل نوشته شده و پس از انتشار هکر نمی‌تواند تغییری در بدافزار به وجود آورد مگر آن‌که نسخه دیگری از بدافزار را طراحی کند و مراحل آلوده‌سازی را یکبار دیگر تکرار کند.
۲. مدل دوم، الگویی متغیر دارد و انعطاف‌پذیری بیشتری در اختیار هکرها قرار می‌دهد
به‌طوری که هکرها زیرساختی را برای حمله به اهداف مختلف آماده می‌کنند. در این حمله، هکرها زیرساختی متشکل از هزاران یا صدها هزار کامپیوتر آلوده را آماده می‌کنند و هنگامی که شرایط مهیا شد از این زیرساخت غیر متمرکز برای حمله به وب‌سایت‌ها یا شرکت‌های بزرگ استفاده می‌کنند.
یکی از کاربردهای اصلی این زیرساخت در حمله‌های منع سرویس توزیع‌شده (DDoS) است که با هدف از دسترس خارج کردن سرویس‌های کاربردی یک وب‌سایت به مرحله اجرا در می‌آید. کاربردهای این زیرساخت تهاجمی که بات نت (BotNet) نام دارد فراتر از حمله‌های منع سرویس توزیع شده و قادر به انتشار اخبار جعلی یا حتا استخراج رمزارزها است.
همان طور که گفته شد، هک کردن می‌تواند با اهداف مثبت و یا منفی انجام شود. دلایلی که افراد، اقدام به هک کردن می‌کنند به شرح زیر است:
۱. تفریح
۲. خودنمایی
۳. دزدیدن اطلاعات مهم
در این قسمت می‌خواهیم هکرها را دسته‌بندی کنیم. این دسته‌بندی بر اساس هدف هکر از هک کردن سیستم است. در ادامه انواع هکرها را از این منظر معرفی می‌کنیم:
هکرهای کلاه سفید را با عنوان Ethical Hacker هم می‌شناسیم. این هکرها نه تنها هرگز به سیستم‌ها آسیب نمی‌زنند بلکه سعی دارند نقاط ضعف سیستم شبکه و کامپیوتر را با تست‌های پیشگیرانه و ارزیابی‌های آسیب‌پذیری پیدا کنند.
Ethical Hack یا هک اخلاقی، غیرقانونی نیست و یکی از سِمت‌هایی است که در صنعت IT وجود دارد. شرکت‌های بسیاری هستند که اتیکال هکرها را استخدام می‌کنند تا تست‌های پیشگیرانه و ارزیابی‌های آسیب‌پذیری را انجام دهند.
هکرهای کلاه سیاه را با عنوان Cracker هم می‌شناسیم. این هکرها به منظور دسترسی غیرمجاز به سیستم و آسیب زدن به آن و یا دزدیدن اطلاعات، اقدام به هک می‌کنند.
هک کلاه سیاه همواره غیرقانونی است چرا که اهداف شومی در بر دارد که شامل دزدیدن اطلاعات شرکت‌ها، تجاوز به حریم شخصی، آسیب زدن به سیستم و بلاک کردن ارتباطات داخل شبکه است .
هکرهای کلاه خاکستری، مخلوطی از هکرهای کلاه سفید و هکرهای کلاه سیاه هستند. آنها بدون اهداف شرورانه هستند اما هک برای آنها جنبه فان و تفریح دارد، و یا ضعف امنیتی سیستم و شبکه را پیدا می‌کند که البته بدون اجازه صاحبان آن انجام میشود.
هدف هکرهای کلاه خاکستری این است که صاحبان سیستم‌ها را از ضعف‌ها مطلع کنند و مورد سپاسگزاری قرار گیرند و یا هدیه‌ای دریافت کنند.
در این قسمت می‌خواهیم دسته‌بندی دیگری برای هکرها ارایه کنیم. این دسته‌بندی بر این اساس است که هکر چه چیزی را هک می‌کند و چگونه هک می‌کند. در ادامه انواع هکرها را از این منظر معرفی می‌کنیم:
هکرهای کلاه قرمز، مخلوطی از هکرهای کلاه سفید و هکرهای کلاه سیاه هستند که فعالیت آنها در زمینه هک کردن سیستم‌های دولتی، مراکزی که از نظر امنیتی سطح بالایی دارند، و در کل هر آنچه را که شامل اطلاعات حساس است را هک می‌کنند.
هکرهای کلاه آبی کسانی هستند که دقیقا خارج از گود امنیت کامپیوتر فعالیت می‌کنند و در زمینه پیدا کردن باگ های سیستم مشاوره می‌دهند. آنها به دنبال روزنه‌هایی هستند که احتمال دارد مورد سواستفاده قرار گیرند و سعی دارند این گپ‌ها را ببندند.
هکرهای Hacktivist، هکری است که از تکنولوژی استفاده می‌کند تا پیام سیاسی یا مذهبی یا اجتماعی یا … را اعلام کند. این هکرها به طور معمول حمله هک DoS و یا هک وب سایت ها را انجام می‌دهند.
در بین هکرها موقعیت اجتماعی دارد که بهترین مهارت‌ها را توضیح می‌دهند و اخیرا هم تمام رخنه‌ها توسط این گروه از هکرها کشف شده است.
هکرهای اسکریپتی هیچ مهارتی در رخنه به سیستم ندارند و این کار را فقط با استفاده از ابزارهایی که دیگران نوشته‌اند انجام می‌دهند.
هکرهای مبتدی یا کلاه سبز کسانی هستند که در زمینه هک، تازه‌کار است و تقریبا هیچ تجربه و دانشی برای کار روی تکنولوژی و هک ندارند.
هک کردن سیستم‌های کامپیوتری علاوه بر اینکه علم است هنر هم هست. و برای اینکه هکر ماهری شوید باید دانش زیادی کسب کنید. علاوه بر این باید دانش خود را آپدیت نگه دارید و جدیدترین تکنولوژی‌ها و تکنیک‌های رخنه را بررسی کنید.
هکر باید کارشناس سیستم‌های کامپیوتری باشد، برنامه‌نویس بسیار قوی و دارای مهارت‌های شبکه کامپیوتری باشد.
هکر باید صبر و پشتکار خوبی داشته باشد تا بتواند بارها و بارها کاری را تست کند و منتظر گرفتن نتیجه باشد.
هکر باید به اندازه کافی باهوش باشد تا شرایط را درک کرده و مدل تفکری دیگران را بداند تا بتواند رخنه‌ها را تشخیص دهد.
هکرِ خوب، مهارت و قدرت حل مساله در سطح بالا را دارد.
دوره های مختلفی در زمینه ای هک و امنیت با هدف پرورش متخصصین امنیت(هک اخلاقی Ethical Hacking) برگزار میشود که
تحت عنوان تکنسین امنیت، متخصص تست و نفوذ، امنیت وب سایت، امنیت شبکه و.. در بازار کار مشغول به کار میشوند
